Bogowie Olimpu

Lubię gry, w których mogę sprawdzić swoją wiedzę. Tę nabytą w szkole i tę pozyskaną z oglądania filmów czy czytania literatury. Dlatego też z ochotą podeszłam do dwóch gier typu quiz wydawnictwa Zielona Sowa: Bogowie Olimpu i Dziewięć światów.

Bogowie Olimpu to gra rywalizacyjna, w której staramy się wykazać znajomością mitologii greckiej.
Każdy z nas w szkole przerabiał mity, wydawać by się mogło, że odpowiedzi na pytania nie sprawią mi kłopotu. Jakże się myliłam ?

 

 

Bogowie Olimpu mają kilka talii. Jedna składa się z kart bóstw, które dostarczają na koniec gry punkty zwycięstwa. Karta bóstwa posiada ilustrację postaci, nazwę i krótki opis. Jest Zeus, najwyższy z bogów, jego żona Hera, bogini nieba i opiekunka małżeństw, Atena, bogini mądrości i wojny, i jeszcze 11 innych bóstw. Kolejna talia to kategorie podzielone na trzy dyscypliny oznaczone symbolami: dzban, kolumna, miecze. Następna talia to karty pytań. Na każdej karcie są trzy pytania oznaczone odpowiednimi symbolami, które wymieniłam wcześniej. Osobną talię stanowią potwory i mityczne postacie, które również występowały w mitologii. Jest to talia modyfikatorów, a Centaur, Hydra i Chimera sygnalizują zbliżający się koniec gry.

A na czym polega rozgrywka?
Gracz ciągnie kartę kategorii. Teraz może skorzystać z mocy bóstwa, jeśli już jakieś posiada. Niektóre bóstwa mają specjalne symbole pozwalające na ochronę przed potworami, tańszy zakup kolejnych kart bóstw czy wymianę zestawu wyłożonych kart bóstw.
Następnie gracz ma do wyboru jedną z akcji: wyzwanie, ryzyko, ofiara. Jeśli wybrał wyzwanie, to próbuje odpowiedzieć na pytanie przypisane do wylosowanego symbolu. Jeśli mu się uda, zabiera tę kartę i kładzie zakrytą przed sobą. Karty te będzie mógł wymienić na karty bóstw o odpowiedniej wartości. Jeśli gracz nie boi się zaryzykować, to wybiera się na spotkanie potwora, którego może zagrać na przeciwnika. Jeśli pobrał kartę, która mówi „Uwaga! Niebezpieczeństwo”, to kładzie ją odkrytą – trzecia karta tego typu oznacza koniec gry. Gracz może też złożyć ofiarę czyli zakupić kartę bóstwa za odpowiednią liczbę kart Pytań.
Ostatnia strona instrukcji zawiera odpowiedzi na pytania (prawda/fałsz). U nas następna osoba trzymała odpowiedzi i sprawdzała odpowiadającego.
W instrukcji dostępna jest też krótka historia o wyprawie Argonautów, przygodach Tezeusza i Wojnie Trojańskiej. Sugeruję najpierw przeczytać te informacje, nim przystąpi się do gry.

 

 

Gra jest szybka, ale wcale nie taka prosta. Okazuje się, że jeśli nie jesteśmy pasjonatami mitologii greckiej, to wiedza nabyta w szkole nie wystarczy. U nas najlepiej z pytaniami radził sobie syn, który nie tak dawno skończył edukację. Gra może zachęcić do sięgnięcia po mitologię grecką. Z pewnością poszerzy to nasze horyzonty, a każda następna rozgrywka powinna iść nam lepiej. Gra dobrze się nada do sprawdzenia wiedzy uczniów, którzy akurat przerobili na lekcjach mity greckie. My dużo przy grze dyskutowaliśmy i wspólnie próbowaliśmy sobie poukładać i odświeżyć wiadomości. Bogowie Olimpu dobrze nadają się na rodzinne granie, ale tak jak podano na pudełku, dla graczy od 10 lat wzwyż.

Ocena 3/6. 
Na zachętę jedno z pytań „Mojry były trzema pięknymi i młodymi dziewczętami”. Prawda czy fałsz?

 

 

Dziękuję wydawnictwu Zielona Sowa za udostępnienie gry do recenzji.

 

Jak oceniamy:

1 – To nie jest gra dla dzieci. Właściwie nie wiadomo dla kogo to gra.

2 – Dziecko się nudzi. Coś poszło nie tak.

3 – Jest dobrze. Raz na jakiś czas można wyciągnąć i zagrać.

4 – Jest bardzo dobrze. Dziecko angażuje się w grę samo, nie musisz ciągnąć wołami.

5 – Super. Dziecko dobrze się bawi i lubi do gry wracać. Jak dziecko idzie spać ty się dobrze bawisz i lubisz do gry wracać.

6 – Gra zmora. Dziecko wyciąga ją codziennie i chce grać, a tobie już się uszami wylewa.